Temu panu ten...

 Temu panu ten...

 

Raz temu panu ten inny powiedział,

coś za co potem 3 lata siedział...

 

Raz temu panu ten inny coś zrobił

takiego, że potem to coś przysposobił...

 

Raz temu panu ten czymś się wysłużył,

bo wcześniej u tego się ten zadłużył...

Raz temu panu ten coś postawił,

a potem żądał, by w sądzie się stawił...

Raz temu panu ten służył gościną,

a tamten mu numer niezły wywinął...

 

Raz temu panu tamten mył rękę,

by żaden z nich nie popadł w udrękę.

Nie niosą za sobą me rymy treści,

nikt ze znajomych w nich się nie mieści!

Takie mnie naszły słów moich bezprawia,
gdy ktoś komuś rękę w pracowni doprawia ;)

 

Niesamowicie rozbawił mnie filmik z pracowni mistrza Artura, i natchnął :D

 

Z cyklu: "Przepraszam - musiałam", AD. 16-05-2024

Przepraszam - musiałam: Jacek.

Z tego łez padołu , nie ma ucieczki

Tu na zawsze zostaje i mały , i wielki

Zmieniamy więc formy

Dziś człowiek , jutro motylek

Kamieni stos

Glizda

Albo morza kropla

Taki nasz los

Nie patrzmy za siebie

Tam nasza głupota , marzenia

Tęsknota

Cóż mi z tego czym byłem

Tak ważne czym jestem ?

Ważne tylko czym będę ,

I czy to wszystko ma sens ....

 

Jacek Bilski, maj 2024

 

 Ja:

Pytając o sens już sam sobie przeczysz!

Boć nie chcesz żyć tym, co już było!

Wspominkom, marzeniom złorzeczysz,

choć w tych wspomnieniach jest miłość:

 

do lat naszego błogiego dzieciństwa,

do tego nieba, co niebem było!

Do lat, gdy nie było wszech....twa!

Do tego wszystkiego, co nas powiło!

 

Powiła nas Mama, Niezastąpiona!

Powiło nas słońce i nieba lazur!

Powiło dzieciństwo - bajka uśniona,

bo nasze dzieciństwo miało swój pazur....

 

Powiła nas szkoła - czas trudny, owocny,

powiły trudy, i często cierpienia...

Każdy dla siebie żył! Był wtedy mocny!

 

Dziś już tak nie jest.

 

... Czas wspomnień nie zmienia.

Z cyklu: "Przepraszam - musiałam", AD. 10-05-2024

Jak to było... - Przepraszam - musiałam: Irek

 

"Niezgrabny, nieco grafomański wierszyk o tym jak to będzie..."

 

Wzrusza mnie zieleń w starych filmach

Na fotografiach Polaroida

Gdy sprawa pilna niezbyt pilna

A oczy Twe jak woda modra

 

Wierzę, że takie będzie Niebo

Wszechogarnięte tą zielenią

I te pejzaże tam z dzieciństwa

Nigdy przenigdy się nie zmienią

 

Będziemy mijać krzaki malin

I mówić do nich słodko będziesz

I Niebo wszystko to ocali

I lat nam wcale nie przybędzie

 

I będzie pachnieć sianem w słońcu

W leniwe ciepłe popołudnie

I będę z Tobą szedł bez końca

Wiem to- po prostu będzie cudnie...

 

Irek Ślusarczyk, nocą z 7 na 8 maja, 2024r.

 

 Przepraszam! Musiałam:

To raczej wierszyk o tym, jak było, 

Co dawno się nie, lub wydarzyło.

Te łąki zielone, pejzaże za młodu.

Dziś tego nie ma - szkoda zachodu. 

 

Na Polaroida już nie ma co liczyć,

dziś stare palce w Ajfonie czas ćwiczyć.

Na niebo i owszem popatrzeć możemy,

czy dawny błękit dziś dostrzeżemy?

 

Dziś krzaki malin upadłość głoszą,

cichą tragedię plantacje noszą...

Nie dziwi popłoch w kręgach gromadzkich, 

gdy zdradę w malinach już widział Słowacki!

 

Siano też pachnieć nie będzie w słońcu,

bo dzięki Unii ma się ku końcu...

 

Lecz nadal, jak Ty mam taką nadzieję,

że jeszcze słoneczko, jak dawniej przygrzeje.

Że coś pozostanie z naszego dzieciństwa...

 

Na przekór nowego wszech.........stwa!

 

Z cyklu:"Przepraszam - musiałam". AD: 08-05-2024r.

 

 

Gdy wszyscy myślą, żeś gołodupiec...

Gdy wszyscy myślą, żem gołodupiec,

bo nie wynoszę się ponad "pany".

Pany nade mną pieczeń chcą upiec,

i swoją próżność wynieść nad stany!

Gdy wszyscy myślą, żem gołodupiec,

bo nigdzie nie wchodzę rozparta łokciami.

Do wielu dotarło - nie jestem przekupiec!

I usłyszałam - "tyś nie jest już z nami"!

Gdy wszyscy myślą, żem gołodupiec,

ja sobie myślę - OK. Dam radę.

Pany nade mną pieczeń chcą upiec.

Wejdę im jeszcze w paradę.

 

Może i jestem ten "gołodupiec,

bo nie mam "blichtru, pieniędzy...
ale mam honor!  I nie da się uciec

 od wiedzy, nauki- tu nie ma nędzy!!!

 

Z poszanowaniem dla nauk wielkich, dla duszy artystycznej i, z poszanowaniem dla siebie samej!

Z cyklu: "Co mi w duszy gra", AD: 24-04-2024

 

Opadły mgły marcowe, czyli idy kwietniowe!

Opadły już mgły marcowe,

 (nie mylić z idami)

Opadły i te kwietniowe

już są za nami!

Co miało być, już było!

Czy dobrze będzie?

Wydarzyć się - wydarzyło!

Są na urzędzie!

 

To my wsadziliśmy na stołki,

tych, którzy zasiędą!

Więc nie ma już "jołki-połki"

ci rządzić będą!

I uszanować wolę tę trzeba,

bo innej nie ma!

Oczekuj od nieba chleba!

Taka to moja poema!

Z cyklu: "Satyrycznie politycznie", AD. 10-04-2024

 

Skradzione nocą...

Nikt nie wie, ile kosztuje mnie cisza!

Ta, której nie chcę!

Ta, która me trzewia wyniszcza!

 

Z cyklu: "Co mi w duszy gra" AD: 06-04-2024

Kobiecualność 2024.

Kobieta!

To siła i niemoc,

to moc i brak siły...

 

Kobieta!

To rozum i serce,

to serce i rozum...

 

Kobieta!

To wiedza i intuicja,

to intuicja i wiedza...

 

Kobieta!

to sztuka twarda,

i sztuka wrażliwa...

 

Kobieta!

nie wiedząc wie wszystko,

wiedząc - nic nie wie...

 

Kobieta!

Umiejąc - nie umie,

nie umie - umiejąc...

 

Kobieta!

Czując - nie czuje,

nie czując - czuje...

 

Kobieta!

Kocha nienawidząc, 

Nienawidzi kochając...

Kobieta!

To sprzeczność w sprzeczności,

to rozłam w jedności,

to sens w sensie bycia,

to treść w sensie życia!

 

Kobieta!

Najdoskonalszy mechanizm.

Najzdrowszy organizm...

Pragmatyzm i sensualność!

Istota kobiety - Kobiecualność!

Z cyklu: "Co mi w duszy gra". AD. 02.03.2024

 

  

--- czyli ---

Pusto wszędzie, głucho wszędzie!

Przeraża mnie, że wiem co będzie.

Przeraża mnie myśl, że już przeżyłam,

chwile, w których nie byłam... i byłam!

 

Pusto wszędzie, głucho wszędzie!

Zawszeć można wygłosić orędzie!

Powiedzieć, że złe już dobrem będzie.

I złego sadzonki zasadzić wszędzie. 

Pusto wszędzie, głucho wszędzie!

Lepiej, niestety nie będzie!

Poskutkowało w narodzie orędzie;

Złą nić zły pająk przędzie...

Z cyklu: "Gorzko politycznie", AD. 28-01-2024

 

Kolęda moja 2023

Kolęda. Taka moja.

 

Jeszcze dla Zmarłych światło się świeci,

a już w marketach kolęda leci...

Jeszcze zadumy snuje się nić,

musisz o świętach myśleć, by być!

Witryny kuszą już neonami,

Mikołaj też już nie jeździ saniami.

Od listopada święto się święci!

Gdy On się narodzi - będziemy zajęci:

tym, by choinka była wspaniała,

tym, by rodzina się wpasowała

w ładny obrazek z Dzieciątkiem w tle.

On nie pasuje! Więc wytnie się!!!

Wszyscy się bawią, święta świętują,

domy sprzątają, bigosy gotują.

Każdy chce panem być Jego narodzin!

Nikt nie chce pamiętać skąd On pochodził.

Narodził się w żłóbku, w zimnie, na sianie.

Katusze przejdzie, nim przed Ojcem stanie.

My dzisiaj ciągle Go pouczamy...

Nie stawaj tutaj! Zasłaniasz reklamy!

Nie wchodź z butami do życia naszego!

Być musisz wtedy, gdy coś dzieje się złego!

Tak krzyczą i uczą nas słowa Bożego,

ci hipokryci, co nie znają Jego!

Ja wiem, że czuwasz nade mną Panie,

Jestem gotowa na Twe wezwanie!

Boli, że świat miast z pokorą spojrzeć,

w Twoim Ubóstwie, swój zysk chce dojrzeć!

 

Z cyklu: "Co mi w duszy gra", AD 25-12-2021

 

Dodane:

Dziś w miejsce znanego Mikołaja świętego

cudaka lansuje się zielonego!

Jakiegoś potworka, co świąt ma być duchem!

Nie można liczyć na żadną skruchę!

A przecież to Boże jest Narodzenie!

Nie żadne inne! To nasze zbawienie!

Kto w to nie wierzy - niech nie świętuje!

I w naszą radość i miłość nie pluje!

Uaktualnione: AD 24-12-2023

 

Biało-czerwona 2023!

 Biało-czerwona...

 Nad domem niejednym powiewa Ona.

Flaga biało-czerwona.

 

Czy w każdym domu może zagościć?

Czy kogoś zezłości?

 

Z cyklu:  "Patriotycznie", AD 11-11-2023