Mądrość w pomocy, pomoc w mądrości.

Gdzie determinacja odwagę zwycięża,

bo serce hamuje rozumu podszepty;

gdzie w mowie i czynach nie brak jest oręża,

gdzie serca porywy dla niecnych - geszefty!

Pomagać - to piękne i wzniosłe uczucie,

pomagać mądrze - jeszcze piękniejsze.

By pomoc nie przeszła w nas samych zaszczucie,

potrzebne są głowy - nie mądre. MĄDRZEJSZE!

 

By tradycyjnie, z kąpielą nie wylać dziecka,

by jednak wiedzieć, kto do nas przychodzi...

by nasza pomoc, dla nas nie była  zdradziecka!

By pomóc tym, których nasza pomoc obchodzi!!!

 

Bo, my Polacy, to takie serce  "na wierzchu",

I łatwowierni i szczerzy do bólu.

Choć dnia nie widać, nie boim się zmierzchu!

 Nie widzim też, gdy w naszym ktoś miesza ulu.

Wiersz, ku opamiętaniu. Należy pomagać! To bez dwóch zdań! Ukraińcy to nasi sąsiedzi w potrzebie. Ale, nie zapominajmy, że jeszcze wczoraj Srovid blokował granice; że dla nas nie ma pomocy w szpitalach, że my, POLACY - umieramy, bo na czas nie otrzymujemy pomocy lekarskiej, na którą płacimy ciężkie pieniądze! Oczywiście - ze względu na srovid. Zostały zamknięte granice dla "bojówek muzułmanów" - tych, co wzniecali pożary w Europie... I tych, co chcieli przedrzeć się przez nasze granice w 2021.... A dziś otwarte są granice dla KAŻDEGO, kto tylko przybędzie! Skąd wiecie - kto dziś przychodzi? Srovida już nie ma? Zagrożenia ISIS już nie ma?

Pomagajmy, ale mądrze!

I niech nasz rząd pomaga, ale MĄDRZE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Najpierw jesteśmy my, Polacy - potem inne narody!!!

Tylko tyle i aż tyle...

Mogę wydać się Wam bezduszna, ale nie jestem. Jestem racjonalnie myśląca...

Piszę to dla moich Dzieci i Wnuków! Bo oni są już poza historią wojenną... W ich świecie przemoc to  tylko gra komputerowa... I "trucie starych".

W `39 też nikt nie myślał, że będzie aż tak źle. Nikt nie sądził, że koszmar będzie trwał 6 lat i będzie największym koszmarem stulecia!!! Dzieci szykowały się do szkoły, ludzie do pracy; zakochani umawiali się na randki....

I tych właśnie ludzi dzisiaj mi szkoda, i im pomogę ZAWSZE!!!

Ale pytam: gdzie jest NATO?! Gdzie jest UNIA?! Gdzie nasi alianci?!

Dlaczego wschodnia flanka bezpieczeństwa Europy jest otwarta dla każdego?! Dzisiaj usłyszałam, że nawet w Krościenku szybko wyremontują stary tor, żeby z Ukrainy mogli przyjeżdżać uchodźcy! I chwała władzom powiatu! Tylko dlaczego wcześniej nie było motywacji do remontu tej linii? Polacy tego nie chcieli? A kto tą drogą wjedzie? Oprócz ludzi potrzebujących? Ma ktoś nad tym jakąś kontrolę?!

Jak pokazuje historia - nad nami NIKT NIGDY nie miał litości! 

Ile nasi dziadowie pomagali Żydom? To teraz czytamy, że jesteśmy winni Holokaustu...

Teraz też pomagajmy z rozsądkiem! Uczmy się na błędach! Niech nikt nie bierze naszego serca za naszą słabość!

Trzeba pomagać! Sama pomagam! Ale też wymagam! Puste słowa, choćby najładniejsze mnie nie przekonują :(

Gdzie reakcja świata? 

Te sankcje "zachodu" to ja własnym śmiechem zabijam!

Z cyklu: ":Gorzko politycznie", AD.: 28-02-2022

Kobieta.

 Gdzie siła z niemocą jak bluszcz się przeplata,

stanowczość z wrażliwą duszą się miesza,

gdzie poryw serca nad rozum wzlata

i uśmiech na żalu fasadę zawiesza,

tam jest Kobieta...

Gdzie troska ze złością o władzę walczą,

wyrozumiałość z zawiścią się mierzy,

marzenia z życiem sobą wciąż gardzą;

a dusza w smutku z życia się cieszy,

tam jest Kobieta...

 

Gdzie słodkie pragnienia głęboko ukryte

 z mrokiem tajemnych żądzy bój toczą;

co w dnia codzienności blasku zakryte,

umysłem i sercem zawłada nocą.

Tam jest Kobieta...

Gdzie role nadane niewieście przez życie,

w szaleństwie zmysłów bywają topione,

gdzie dzikie myśli chowane skrycie

grzecznymi gestami są zastąpione,

tam jest Kobieta...

 

Gdzie Physis z Psyche wciąż się siłuje,

gdzie od tej walki nie ma wytchnienia,

ciało wysiłkiem świadomość kształtuje,

wyrzeka się krótkich chwil zapomnienia,

tam jest Kobieta...

Gdzie miłość bez granic w bólu się rodzi,

ta, co wybacza, co tęskni i czeka.

Gdzie niezmierzone pokłady siły,

wiary, nadziei w drugiego człowieka,

tam jest Kobieta...

Gdzie tyle skrajności, nici splątanych,

i dróg i drożynek w życia bezkresie;

słów wykrzyczanych i tych wyszeptanych,

gdzie każda chwila emocje niesie,

tam jest Kobieta...

Jak płomień, który czołgając się, tlejąc,

roznieca pożar by strawić mienie,

tak w duszy kobiecej dojrzewa gorejąc,

by w końcu wybuchnąć, tworzenia pragnienie.

 

I to jest Kobieta....

Wiersz poświęcony wspaniałej wystawie malarskiej, która powstaje dzięki Kobietom - "Kobiecualność III"  

Z cyklu:  "Co mi w duszy gra", AD.: 23-02-2022

Jedna fotka, a zleci się wielu ...

 Jacek Bilski:

 

Wieczór jest kochankiem nocy,

Widać jak lubieżnie mruży oczy,

Rankiem się rozdzielą

Piskiem ptasząt

I suszącą się pościelą .

 

 

Ja:

Fot. Monika Struzik

-

 Słońce zachodzi, niebo nim pała!

 Zefir z Adadem we szranki staje!

Ludzie i ludzkość jest jakże mała!

Wobec sił, którym swój sprzeciw daje!

 

 Z cyklu: Przepraszam - musiałam, AD: 20-02-2022

 

 

Dziwny ten świat... Nic się nie zmieniło!

Świat bez emocji istnieje, bo istniał,

Świat bez miłości istnieje, bo istniał.

Świat bez radości istnieje, bo istniał,

Świat bez kompromisów - zaistniał.

Świat podzielony, choć nie tak - zaistniał,

Świat pogrążony w nieładzie - zaistniał,

Świat wynaturzony, choć był - zaistniał,

Znikł świat kompromisów - jakby nie istniał.

Zaistniał świat mediów, który wariował,

i który sprawił, że człowiek zwariował!

Prawdziwy sprawca w cieniu się chowa...

by wojny codzienne podsycać od nowa...

 

I homo homini staje się lupus,

by żądzy wariatom pozwolić dać upust :(

w poczuciu "misji" obronić swój status :(

A dla mnie to Nosferatu!!!

 

Z cyklu: "Co mi w duszy gra", AD: 10-02-2022