Chwila zaklęta w chwili!

Fot. Ewa Adamczyk.

 Słów nie mam, by oddać piękno tej chwili!

Schwyconej w locie dnia mijającego.

Marcowe słońce ku nocy się chyli,

Obiektyw złapał, co z dnia najcenniejszego!

Dwie wzniosłe wieże, symbol przetrwania.

Wzrosłe z potrzeby ludzkiego istnienia!

W latach tysięcznych, w dziejów zaraniach.

Są tajemnicą Boskiego tworzenia.

Te mury, ta zieleń, chwycony półcień,

I puste gałęzie, co wiosnę czują.

Choć stoją od wieków - zagadką są co dzień,

Nadzieję na lepsze ułomnym zwiastują!

 

 Z cyklu: Reszta czyli, co mi w duszy gra. AD: 27-03-2021

 

W odpowiedzi Jacek Bilski:

Z jednego pnia wyrosłe wieże,

Pnia życia.

Przodkom chylmy czoła,

Nam światło zostawili

W noc ciemną dookoła.

Trzymajmy żagiew, wyżej ramiona

Wiara wciąż żywa, i nigdy nie skona.

W jednej wieży miłość,

W drugiej, nadzieja.

Stoją, historii matki.

Biją w nie fale, pręgierz czasu

Mury chłoszcze,

A one trwają , póki nas starczy,

Nic je nie pokona. 

 

Przepraszam - musiałam, 28-03-2021r.

 

Kobieta sukcesu.

 Autor obrazu niewydarzony, czyli ja.

Zdjęcie nieprzypadkowe, inspirowane prawdziwą Kobietą Sukcesu!

Z cyklu: "Nieumiane szkicowane": 14-03-2021

Jestem szowinistką ;)

 "Dzień kobiet, dzień kobiet, niech każdy się dowie,

że dziś jest święto dziewczynek...."

Tak kiedyś radość niosła niewinna piosenka, 

dziś to ulicznych batalii przyczynek!

Nie wiem dlaczego, dziś wstyd być kobietą?

Umyka nam coś powabnego....

Dziś już nie może być święta dziewczynek...

Bo musi być święto każdego...

 

I nawet przeciwko nic nie mam temu,

niech święto się święci codziennie!

Boli, że właśnie kobiety są przeciw,

choć kobietami są przecie niezmiennie!

Nie oszukają biologii! Ni Matki Natury!

Choćby zaklęły w nic rzeczywistość!

Ni anatomii! Ni fizjologii! Na nic też brak kultury!

Bo płeć to z Boga jest oczywistość!

Im trudy kobiece są cięższe, znojniejsze...

Z natury i rolą nam przeznaczone,

Tym z wiekiem doceniam ten bukiet kwiatów,

który dostaję w me ręce zmęczone!

Niech sobie kobiety krzyczą, gardłują,

nie mnie oceniać dlaczego!

Ja cieszę się z bycia "życia ozdobą"

choćby tylko dla Niego.

Nie zawsze jest łatwo, nie zawsze pięknie,

bywają chwile okrutne!

Lecz gdy sił ci wystarczy na trudny kompromis,

te z serca kwiaty stają się cudne! 

 

Żal mi tych kobiet, co swoją bezradność

zakrzyczeć chcą wymogami.

Jeśli naprawdę chcą być niezależne,

niech będą! Ale nie dla nas wrogami!

Nie czuję nad sobą męskiej wyższości,

nie czuję dyskryminacji!

Dopóki kapcia w swej ręce dzierżę,

każdej męskiej oprę się nacji! :D

Z cyklu:  "Co mi w duszy gra", AD: 14-03-2021