"Dzień kobiet, dzień kobiet, niech każdy się dowie,
że dziś jest święto dziewczynek...."
Tak kiedyś radość niosła niewinna piosenka,
dziś to ulicznych batalii przyczynek!
Nie wiem dlaczego, dziś wstyd być kobietą?
Umyka nam coś powabnego....
Dziś już nie może być święta dziewczynek...
Bo musi być święto każdego...
I nawet przeciwko nic nie mam temu,
niech święto się święci codziennie!
Boli, że właśnie kobiety są przeciw,
choć kobietami są przecie niezmiennie!
Nie oszukają biologii! Ni Matki Natury!
Choćby zaklęły w nic rzeczywistość!
Ni anatomii! Ni fizjologii! Na nic też brak kultury!
Bo płeć to z Boga jest oczywistość!
Im trudy kobiece są cięższe, znojniejsze...
Z natury i rolą nam przeznaczone,
Tym z wiekiem doceniam ten bukiet kwiatów,
który dostaję w me ręce zmęczone!
Niech sobie kobiety krzyczą, gardłują,
nie mnie oceniać dlaczego!
Ja cieszę się z bycia "życia ozdobą"
choćby tylko dla Niego.
Nie zawsze jest łatwo, nie zawsze pięknie,
bywają chwile okrutne!
Lecz gdy sił ci wystarczy na trudny kompromis,
te z serca kwiaty stają się cudne!
Żal mi tych kobiet, co swoją bezradność
zakrzyczeć chcą wymogami.
Jeśli naprawdę chcą być niezależne,
niech będą! Ale nie dla nas wrogami!
Nie czuję nad sobą męskiej wyższości,
nie czuję dyskryminacji!
Dopóki kapcia w swej ręce dzierżę,
każdej męskiej oprę się nacji! :D
Z cyklu: "Co mi w duszy gra", AD: 14-03-2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz