Kocham Aniołki, Janiołki,
co swemi skrzydłami figlarnie trzepocząc,
przynoszą radość i pokój.
Kocham Anioły, Janioły,
co ciężkie skrzydła od win ludzkich niosąc,
biorą na siebie ludzki niepokój.
Kocham Skrzydlate Dusze,
co czasem ludzką postać przybiorą,
i dobro rozpościerają.
Choć często cierpią katusze,
wciąż więcej dają, niż sami biorą.
I nigdy się nie poddają.
Dobro, jak Anioł ma skrzydła.
Ludzkie słabości potrafi pokonać.
Złe ludzkie języki.
Złego zwycięża mamidła,
by do dobrego ludzi przekonać,
i Złemu dać prztyki!
Z dedykacją dla Skrzydlatej Duszy Anita Łukasik <3
Z cyklu: "Przepraszam - musiałam", AD: 04-03-2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz